και γεννηθήτω φως . . .

Κοίτα τι σούναι καμμιά φορά κένα παραμυθάκι που μας μάθανε το στοιχειώσαμε μύθους και κατάρες το τυλίξαμε μυστικά ψιθύρους, αράχνες υφάντρες κείπαμε στο φεγγάρι το στολίσει χλωμάδες και δροσούλες. Νάσου που ρίζωσε και πέταξε μπουμπούκια μυρωδάτα μέσαπο μυαλά μυστήρια, καρκιούλες σκοτεινές και βάλθηκα να το βαφτίξω. σύμβολα το ζώσω, νογήματα μεάλα, μπας και σας πείσω οτι ο Κόσμος από σας κρατιέται κιοτι σεις τον σπρώχνετε και πάει. φωτιά ποκείνη που δεσβήνει σας φωτίσω τις λεξούλες ποκείνες τις πρώτες που γραφτήκαν να διαβάστε λίγο πριν τυφλωθούν τα ματάκια σας. φωνούλα να κράξετε τόνομά σας νακουστεί πριν ξεχάσετε πως σας λένε. σας γυμνάσω τα μπρατσάκια τους Ουρανούς βαστήξετε να νιώστε μεγάλοι και σπουδαίοι λίγο πριν πέσουν να σας πλακώσουν.

ἡ Κηρ (τῆς Κηρός) = η θεά του θανάτου ή της μοίρας, όθεν το πεπρωμένον, ο θάνατος, ο όλεθρος. Κηριτρεφείς άνθρωποι = οι τρεφόμενοι μετά της Κηρός.
Κηραίνω = καταστρέφω, κεραϊζω
κηρεσσιφόρητος = ο φερόμενος υπό των Κηρών (= των Μοιρών)
το Κῆρ (του κῆρος, συνηριμένο εκ του κέαρ) = η καρδιά
κήροθι = από καρδιάς, με όλη μου την καρδιά
ο κηρός = ο κηρός των μελισσών, κήρινθος = τροφή των μελισσών
το κήρωμα = παν κατασκευασμένον εκ κηρού

κηρύσσω (παθ. μέλλοντας: κηρυχθήσομαι) = αγγέλω, εξυμνώ, εγκωμιάζω, δημόσια
κῆρυξ (του κήρυκος) = καθόλου δημόσιος αγγελιαφόρος. Κύριον έργον των κηρύκων ήτο να συγκαλούν την Συνέλευσιν. Ούτοι εκράτουν το λεγόμενον Σκήπτρον. Εθεωρούντο πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα ως διατελούντες υπό την προστασίαν του Διός.
καρκαίρω = αντηχώ
σκήπτρον (δωρ. σκάπτον) = ράβδος, βακτηρία. Σκήπτρον επίσης ελάμβανον από των χειρών του κήρυκος οι εγειρόμενοι δια να ομιλήσουν (κατά τις συνελεύσεις). Σκηπτούχος, σκηπτοβάμων, σκηπτροφόρος, ομηρ.: σκηπάνιον

Φτού σου μωρέ μαθάκια μου // πλέξε ψυχούλα υφάντραμου
μαθάκιανθρωποφάγα // τοστραφτερόν ιστόνα
Μαθάκια πλήρη ονείρατα // νάρθου ποδώ οι λαχτάρες μου
ανοίξτε νακοιτάτε // ντυμένες αραχνούλες

Κυριακή 3 Απριλίου 2011

Μαϊ τουθ

ίσως θα έπρεπε με την σειρά μου να κάνω το βήμα
να προσπαθήσω να βρω και εγώ ποιος είναι ο ρόλος μου
ποιες λέξεις θα μπορούσαν ή και όντως……αντιπροσωπεύουν!
σουρεαλ……ναι αυτή η βασική ανάγκη του ανθρώπου να ορίζει κάτι, να το ονομάσει προκειμένου να κλείσει σε μια ομάδα από γράμματα έννοιες μεγάλες, βαριά και ασήκωτα νοήματα, που με μεγάλη δυσκολία τα χωράς στο νου σου, ναι είναι τελικά αναπόφευκτη……
και έρχομαι και εγώ από την άλλη και αποφασίζω να απλώσω το χέρι και να αγγίξω..…να ανοίξω το μυαλουδάκι και τα δαχτυλάκια να πατήσουν τα πλήκτρα για να διατυπώσω για άλλη μία φορά την αντικειμενική για εμένα, υποκειμενικότητα της αντίληψης η οποία βασισμένη στης δυνατότητες της εγκεφαλικής λειτουργίας του καθενός του/μου επιτρέπει να κρίνει/ω……
.......άλλος δεν κατάλαβε τίποτα,
άλλος όχι και πιο πολλά από τον διπλανό του,
άλλος προσπάθησε
άλλος κάθισε ,άκουσε και προσπάθησε...
....να ταιριάξει αυτά που βλέπει στην καθημερινή ζωή με αυτά που απεικονίζονται μέσα στο ''τοπίο'' και στην όλη αναπαράσταση που του προσέφερε το θέαμα στο πανί…..
όλα συμβαίνουν σε ένα κλειστό κύκλωμα το οποίο διακατέχεται από μια ελεγχόμενη είσοδο ερεθισμάτων .Όλα είναι ελεγχόμενα ,ακόμα και η αλήθεια της οποίας η διαμόρφωση διακρίνεται από μια πλαστικότητα...εκείνος φροντίζει για όλα και η εκπαίδευση προχωράει από το ένα στάδιο στο άλλο...εκείνος διαστρεβλώνει την αλήθεια και εκείνοι....
.....μαθαίνουν!!
τους δείχνει πώς να συμπεριφέρονται, τους μαθαίνει να σέβονται το αφεντικό τους...Θα κάνουν ότι τους λέει χωρίς δεύτερη κουβέντα! το παιχνίδι της κασέτας και του ηχογραφημένου μηνύματος, η επιβολή της τιμωρίας και η σφραγίδα της δήθεν επιβράβευσης...
για μια στιγμή μπορεί να ξαφνιάζεσαι ότι μπορεί και να μπήκες στο πανί μα κοιτάς γύρω σου και βλέπεις ότι δεν ανήκεις στο κλειστό αυτό κύκλωμα...ουφ ψιθυρίζεις με ανακούφιση ! Μικρέ μου αυτά δεν γίνονται μόνο στις ταινίες!!...., τι δεν το ήξερες; δεν στο είπαν οι φίλοι σου; δεν στο έμαθαν στο σχολείο; ούτε η τηλεόραση το είπε; γιατί άραγεεεεεεεεεε;!
Η ΑΓΝΟΙΑ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ
.....ο κυνόδοντας μου είναι ακόμα στην θέση του......ίσως και να μην έλειψε ποτέ από εκει....