άλλος ένας "μικρός" από κάπου ξεφύτρωσε...

-έλα μικρέ,του είπε......πάρτο πρέφα επιτέλους,ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.....αν δεν αλλάξεις εσύ πρώτα!

-δηλαδή μου λές ότι πρέπει να μάθω να κοιτάω τον κόσμο με άλλα μάτια;

μα έτσι το μόνο που θα καταφέρω είναι να αλλάζω τον κόσμο μου!

πώς αλλιώς μπορώ να αλλάξω εγώ;

εγώ δηλαδή δεν είμαι ακόμα έτοιμος για αυτό τον κόσμο ή αυτός ο κόσμος δεν είναι ακόμα έτοιμος για εμένα;

αν είναι έτσι....στα αρχίδια μου ρε φίλε,ας μην αλλάξει ποτέ.......(!!!!!)

είπε και έφυγε κλείνοντας την πόρτα.....

καλώς ήρθατε στο παλάτι των επιθυμιών!!!!

περάστε!!!

εσείς τι θα θέλατε;

ποιός είναι ο λόγος που ζείτε και αναπνέετε;

τι είναι αυτό που η καρδιά σας ποθεί για να "ξεδιψάσει";

τι είναι αυτό που αν το αποκτήσετε θα βρείτε...........

τι είναι αυτό που χρειάζεστε για να μπορέσει να σβήσει αυτή η φλεγόμενη επιθυμία,

που σας μιλάει με την γλώσσα των αγγέλων,

δεν σας αφήνει να κλείσετε μάτι τις νύχτες

και κάνει το μικρό μυαλουδάκι σας να φέρνει βόλτες και να κάνει σβούρες στα όνειρα;

τικ-τακ τικ-τακ τικ-τακ

εδώ θα βρείτε τα πάντα ,όλοι οι "θησαυροί" είναι εδώ....ξέρετε,έχουν περάσει όλοι από αυτό το μαγικό μέρος!

τικ-τακ τικ-τακ τικ-τακ

όλες οι επιθυμίες του ανθρώπου μικρέ μου πηγάζουν από τα μύχια της καρδιάς

εκεί είναι η έδρα τους εκεί γεννιούνται εκεί φωλιάζουν και από εκει εκδηλώνονται και "καθορίζουν" τρόπους, συμπεριφορές, φερσίματα και τολμώ να πω και βλέμματα, άλλες φορές άδεια και άλλες φορές γεμάτα,γεμάτα με το νερό των πέντε θαλασσών...........

τικ-τακ τικ-τακ τικ-τακ

από εκεί ξεκινάει το ταξίδι του το επιθυμητικό μου.....

......του ανθρώπου και ταξιδεύει μέχρι να δεί φως...........

εκεί επίσης έχουν μάθει και ξυπνάνε τα συναισθηματά μου,

εκεί κατοικεί η ψυχή μου......

εκείνη ξυπνάει πρώτη κάθε φορά που μαγεύομαι,

κάθε φορά που γεύομαι κάποια ομορφιά....

ΤΙΚ-ΤΑΚ ΤΙΚ-ΤΑΚ ΤΙΚ-ΤΑΚ

Αγαπημένε μου αναγνώστη καλησπέρα,

σήμερα ήταν μια ευχάριστη μέρα। Αντί να μπω όμως σε κουραστικές λεπτομέρειες και να σε ζαλίσω θα αναφερθώ μόνο στα καίρια। Σήμερα το πρωί με το που ξύπνησα αποφάσισα να διαγράψω το γάκη και τον θάκη। Γιατί; Πρώτον και κύριον γιατί είναι και οι δύο μουνόπανα (ξέρουν αυτοί)। Αλλά επίσης και για δύο πολύ απλούς λόγους। Ο γάκης έχει να γράψει από ξέρω γω πότε και ο θάκης γράφει όλο μαλακίες। Τσουτσέκια έχετε διορία μια βδομάδα για να μου αλλάξετε γνώμη αλλιώς ρουφήξατε και οι δύο।
Επίσης για σήμερα έχω να πω ότι ήπια έναν από τους καλλίτερους μεσημεριανούς καφέδες αφού βρήκα τον Περδί στο Γκάζι συμφωνήσαμε ότι η υπόθεση σήκωνε τσίπουρα και καταλήξαμε με μπύρες।
Στην υγεια σου λάκη και ξέρεις εσύ

ΤΕΛΟΣ

Σκεφτόμουν σήμερα πως άρχισαν όλα!!!
Κι όμως άρχισαν με ένα τέλος! Κι έτσι γίνεται πάντα! Για να γίνει μία αρχή πρέπει πρώτα να τελειώσει κάτι! Ότι κι αν είναι αυτό! Στην περίπτωσή μου μόλις είχαν τελειώσει οι ΠΥΞ ΛΑΞ την καριέρα τους σα συγκρότημα και είχαν κυκλοφορήσει το cd με τίτλο ΤΕΛΟΣ! Και αυτό το cd ήταν η αιτία και η πρόφαση για την πρώτη συνάντηση,("Mήπως έχεις το cd να μου το δώσεις να το αντιγράψω?") ,τον πρώτο καφέ,("Σ'ευχαριστώ πολύ που μου το έφερες"), το πρώτο φιλί("Πολύ καλό το cd, σ'ευχαριστώ που μου το δάνεισες")!

Βέβαια οι ΠΥΞ ΛΑΞ τελικά ξαναενώθηκαν, έκαναν και συναυλία και στο ενδιάμεσο είχα τελειώσει κι εγώ ως άνθρωπος! Το μόνο που έχω τώρα είναι να κάνουν τη συναυλία τους το καλοκαιράκι, να ξαναχωριστούν, να τελειώσει το κεφάλαιό τους μπάς και ξαναρχίσει το δικό μου!!

θάκης

Κάποιος είπε..

Κάποιος είπε πως η αγάπη σε ένα αστέρι κατοικεί..
Κάποιος είπε πως ο έρωτας για μιά στιγμή κρατά..
Ο άφρων είπε πως δεν υπάρχει θεός..
Ο Λεωνίδας Μολών Λαβέ..
Κι ο Μπερδί(κατα κόσμον λάκης) μου είπε ότι γράφω εδω μέσα ΜΟΝΟ για το στρατό!

Τι να γράψω φίλοι μου τη στιγμή που όλα μου τα ερεθίσματα απαρτίζονται απο τριχωτά δίποδα τα οπόια φέρουν αμφίεση χακί χρώματος και ζαλίζουν τον έρωτά μου, πρήζουν τα απόκρυφα μου και γεμίζουν ανούσια η επούσια την καθημερινότητά μου??

Και θέλω εδώ να προσθέσω κάτι το οποίο συζήταγα με το φίλο μας το σάκη μια μέρα που μου έλεγε ότι δεν μπορεί να διαβάσει μέσα στο στρατόπεδο και του είπα γιατί δεν γράφει καθόλου εδώ μέσα! Και είπε ο σάκης ''Ρε φίλε για να διαβάσω πρέπει να είμαι στο αναγνωστήριο, να αράζουμε σκαλάκια και να τον παίζουμε, να χαζεύουμε τις φοιτητριούλες και να πίνουμε τα ποτάκια μας το βράδυ''. Και έχει απόλυτο δήκιο φίλοι μου! Έτσι είναι! Πως να το κάνουμε!!

Τα καθημερινά μας ερεθίσματα είναι και αυτά τα οποία μας κάνουν να γράφουμε τις φιλοσοφίες μας εδω μέσα και γεμίζουν τις ατελείωτες συζητήσεις μας μαζί με την κατανάλωση αλκοόλ!

Συνεπώς θα συνεχίσω να γράφω για την καθημερινότητά μου! Αν με συγκινήσει πολύ κάτι άλλο, θα το δείτε αναρτημένο στη σελίδα ετούτη!

Στρ(ΠΒ) θάκης

Οικτίρμων και ελεήμων ο Κύριος

Οι άνθρωποι είναι για να σε εκπλήσσουν ή μάλλον για να ανατρέπουν τα πάγια και καθιερωμένα। Για να αποδεικνύουν ότι τα κενά βλέμματα κρύβουν μέσα τους κάποιες φορές πυρωμένες παλλόμενες καρδιές και να σε βγάζουν έτσι από την αλύπητη βεβαιότητα। Τη βεβαιότητα που είναι θάνατος όπως και η επανάληψη। Ένα σαξόφωνο παίζει μέσα στη νύχτα σε ρυθμούς δίσημους και επτάσημους και ανάμεσα κάνει παύσεις। Παύσεις γεμάτες ζωή μυστική, γεμάτες κρυφούς και υπόγειους ποταμούς, γεμάτες ποίηση। Δυνάμωσε τη μουσική (χωρίς ''σε παρακαλώ'')। Απλά δυνάμωσε τη μουσική και πέτα πάνω από τη λίμνη, αγνάντεψε πέρα στον κάμπο που είναι σπαρμένος με λουλούδια και με πτώματα। Κι ύστερα γύρνα στην επίφαση της πραγματικότητας, σε ανθρώπους που κάνουν το σταυρό τους πριν φάνε και συνάμα γύρνα σε ένα διονυσιασμό βγαλμένο από τρύπιους αυλούς και στραβά καλάμια, συριγμούς και κραυγές σπαρακτικές। Στο ενδιάμεσο στάσου για ένα λεπτό μετέωρος ανάμεσα στην αστική βουή και τη σιγή του κάμπου, στάσου όπως ακριβώς κοντοστέκεται ένα ανεπαίσθητο συννεφάκι καπνού ανάμεσα σε δυο χειλάκια πετροκέρασα για να εξαφανιστεί ύστερα ορμητικά, να καταποντιστεί μέχρι την τελευταία κυψελίδα। Να ποτίσει το αίμα με ουσίες ολέθριες και μάταιες, την επανάληψη, τη βεβαιότητα, την εξουσία και το θάνατο।
-Ουφ, τα έκανα όλα। Και μετά;
-Μετά πάρε αυτά τα δύο χειλάκια με το μετέωρο συννεφάκι καπνού και καρφίτσωσέ τα στον τοίχο απέναντί μου। Να τα βλέπω κάθε πρωί που ξυπνάω και να αναρριγά το φυλλοκάρδι μου, ποθώντας ανθρώπους γεμάτους πάθη। Και μετά φύτεψε με σε έναν τόπο που οι άνθρωποι είναι πράοι την ημέρα και κάνουν έργα μεγάλα και ωραία και το βράδυ πίνουν τσίπουρο και τζιν τόνικ και ξερνάνε απάνω στα πόδια των φίλων τους ποτά ανακατεμένα με γαστρικά υγρά και μικρά κομματάκια από την ψυχούλα τους και μετά ξημερώνει και ο γλυκός ελληνικός καφές μυρίζει σαν τον ερχομό της άνοιξης।

ΥΓ: Τις ευχαριστίες μου πρώτα στο Νίκο και το Γιώργο και μετά στις διάφορες τρίχες από την αμασχάλη μου που κατά καιρούς μου ζαλίζουν ταρχίδια

ΑΝΩτερότητα- ΚΑΤΩτερότητα

Τελικά η θητεία είναι ένας παράδεισσος!!!

Κάτσε μην βιάζεστε να πείτε τι μας λέει πάλι αυτός ο Θάκης..
Εδώ έκραζε κάτι πουτανίτσες και μας μίλαγε για τις χειρότερες του στιγμές και τώρα
μας μιλάει για παραδείσους?? Ναι αμέ!

Ο στρατός είναι ένας παράΔεισσος για όσους θέλουν να κάνουνα τη Διατριβή τους
σε κάθε είΔους ψυχικά ισσόρροπο (αν μπορούμε να το πούμε αυτό) και ανισσόρροπο χαρακτήρα! ΕΔώ θα βρείς τα πάντα!

Και εΔώ είναι το σημείο που θέλω να σταθώ λιγάκι παραπάνω παρατηρώντας τις Διάφορες καταστάσεις που ΔιαΔραματίζονται γύρω μου...
Ποιός είναι τελικά ανώτερος και ποιός κατώτερος σε τούτο εΔώ το μπουρέλο που με
έβαλαν να ζώ? Υπάρχει μήπως ισσότητα? (Για κανένα λόγο...)

Είσαι καλός στο να φτιάχνεις καφέΔες φίλε μου! οκ... Κάνε μόκο και συνέχισε έτσι τη Δουλίτσα σου φτιάχνοντας τα καφεΔάκια των φαντάρων και μη μιλάς..
Αν πάλι Δέν είσαι καλός στο να φτιάχνεις καφέΔες παραΔέξου ότι ο άλλος τους κάνει καλύτερα και σκάσε, η απλά προσπάθησε να τον ξεπεράσεις στην τέχνη του! Δεν είσαι χειρότερος αμα Δεν μπορείς, είσαι απλά καλύτερος αν απλά το παραΔεχτείς και το αναγνωρίσεις!
Επίσης αμα είσαι στην πρώτη κατηγορία μην το υπερηφανευτείς ποτέ σου γιατι θα βρεθεί μια μέρα ένα τσουτσέκι απο το πουθενά και θα στα μπουκώσει στο στόμα! Και τότε η πτώση θα είναι μεγάλη....

Αυτό είναι ένα απλό παράΔειγμα... Αν το πάρεις και το μεταφράσεις στην real life που λένε και στο χωριό μου θα Δείς οτι ισχύει σε πάρα πολλούς τομείς και για κάποιους λιγότερο στενόμυαλους θα μπορούσε να γίνει ευαγγέλιο!

Όλοι είμαστε καλοί σε κάτι, να το ξέρουμε, να το αναγνωρίζουμε στον ευτό μας χωρίς να γινόμαστε σπάζες για τους άλλους και ΠΑΝΤΑ να κρατάμε και την πισινή μήπως τελικά ΔΕΝ ειμαστε αυτό που νομίζουμε!

Με σεβασμό

Στρ(ΠΒ) Θάκης

Απόψε τουρτούρισε της γης το σπλάχνο και οι απανταχού γαμιόληδες φέραν μια σβούρα μέσα στο λευκό της καύκαλο.
Ο κεφάλας με μια δοξαριά του τσίγγλισε το χάρο και του μάτωσε τη μύτη μα δε τον λάβωσε, ίσα ίσα να τον εκνευρίσει κατάφερε. Περδής μετά του ξετυλήχτηκε - μίτος αριάδνιος, σχεδόν φυγόκεντρος και γυριστρούλας να του ζαλίσει τον πούτσο και μετά η δουλειά μου ήταν στρωμένη. Του τάκοψα τα δυο σακούλια και στα στόλισα γερακοκούδουνα κεφάλα μου στου δοξαριού την άκρα να λένε του κόσμου τις χαρές σαν τρέμουν οι κορδές σου και κλαίει ο καβαλάρης.

Πόσο υπέροχη είσαι? Μα πόσο πια και πόσο ακόμα?

Χάζεψα τον θάκη να ακυρώνει τη συνδρομή του για νεκρανάσταση και να πουλάει το χαρώνειο ναύλο για κοτοπουλάδες, σαν είδε ότι τρυπήξαν τα κουπιά του βαρκάρη. Και ο γάκης πίστεψε για μια στιγμή οτι είμαστε αρκετά μεγάλοι και έσταξε λίγο σαλάκι για να στρίψει την τσιγάρα του.

Τι άλλο κάνεις ομορφιά μου εκτός απτο να μοσχοβονάς?
- Φοβάμαι.

Και τι άλλο?
- Όταν μαφήνεις μόνη μου, ξεκινάω από μια λαθεμένη και τελείως αβάσιμη υπόθεση, την οποία αποδέχομαι αξιωματικά και πάνω σαυτή ξετυλίγω τη γλώσσα μου. Μετά κάθομαι ανακούρκουδα και περιμένω να γεννοβολήσω φρικιαστικές λεξούλες οι οποίες επιστρέφουν κυκλικά, μυσταγωγικά, αναγκαία σχεδόν και μου δροσίζουν τα μουτράκια.

Σαν τι δηλαδή?
- Όλες οι κωμμώτριες είναι κάβλες, ας πούμε.
- Υπάρχουν αυστηρά καθορισμένες εκφράσεις για να αναγγείλεις τον θάνατο κάποιου γνωστού προσώπου. Οι εκφράσεις αυτές έχουν καθοριστεί a priori.
- Οι δυσλεκτικοί είναι και γαμώ τα παιδιά.

Ο κάκης όταν βαρέθηκε να πλάθει μπαλίτσες τις μύξες του, του γάβγισε και μπλοφάροντας γέμισε το τεπόζιτο μόνο για το πάμε. Μας μάζωξε έναν έναν και αφού κουρντίξαμε πάνω στη φωνή του γάκη, παίξαμε όπως αρμόζει σαυτές τις περιστάσεις. Ξεκούρδιστοι. Απόψε, στης ζωής μας το all in.