Είναι ωραία να ζεις, να ζω μαζί, εκείνοι και εγώ, σε μια μεγάλη πόλη, χάνεσαι
μια ιστορία που μόλις την διάβασα ήξερα ότι η κάθε φορά που ...δεν θα είναι σαν την πρώτη
{...}
το βράδυ τα φώτα μπροστά σου αφήνουν πίσω σου σκιές
εσύ πρώτος, άλλος δεύτερος ...τελευταίος και το μόνο που δε βλέπω είναι η σκιά μου
και εσύ απλά πας, διασχίζεις πάρκα, περνάς φανάρια, διαβάσεις και λεωφόρους
έχεις πετάξει και στον ουρανό πολλές φορές
έχεις μάθει το κόλπο, δεν σταματάς πουθενά
πόδια χέρια κεφάλια κρύο ζέστη βροχή καύσωνας χαρά λύπη πόθος πάθος αγάπη έρωτας φάση κλάμα γέλιο ό,τι θες... σε χτυπώ στην πλάτη χαμογελάς κλείνεις το μάτι ,την πόρτα ...αντίο
{...}
πάντα ξεκινάς από κέντρο και καταλήγεις στο δικό σου προάστιο
άλλος από βόρεια άλλος από νότια άλλος από δυτικά
μα όλοι χαζεύουμε την ανατολή σαν πυροτέχνημα
είναι η ζωή ένας χορός με ρυθμό ...κιρκαδιανό
'' έι σε εσένα μιλάω, έλα να φύγουμε μαζί γιατί είναι ... ''
