Αγνατεύω τα φώτα της πόλης που τρεμοπαίζουν εκει κάτω...
Στο λιμάνι του Πειραιά καράβια αραγμένα απο το χθεσινό απαγορευτικό περιμένουν
σαν ήρεμοι γίγαντες να ξεκινήσουν να οργώσουν τα πελάγα..
Και το Μάτι μου συνεχίζει παραπέρα... Να και το σπίτι του Βάκη!
Μεσά θα είναι και θα κοιμάται αγκαλια με την πυρηνική ιατρική του Κανδαράκη!
Λίγο πιο αριστερά πέφτει το μάτι μου στο Σ.Ε.Φ,
ώχ να και ο γάκης που εξοικειώνεται με την καινούρια του LAG..
Και λέω να περπατήσω λίγο παραπέρα να συναντήσω και τους άλλους...
Βλέπω την αρχή της Καβάλας.. αλλα με χωρίζει το όρος Αιγάλεω απο το σάκη!
Μα τι λέω? Βλέπω και τα Μέγαρα και ο σάκης μάλλον έχει υπηρεσία! Και το μάτι μου ίσα που
καταφερνει να δει τον πύργο ελέγχου!
Τον κάκη όμως σίγουρα τον έχω καθαρά! Σπίτι με την κιθάρα στα χέρια, το skype ανοιχτό
και οι μπουρμπουλήθρες να βγαίνουν ασταμάτητα απο τον αμουδερό βυθό του ενυδρύου του!
Ο λάκης που να είναι? Βριλλήσια? Δώμα? Καμαρίνι? Η γλυφάδα με το μοντελάκι του? Όπου και να είναι
τον βλέπω κι αυτόν!
Εγώ με το τσιπουράκι μου στο χέρι θεατής της ζωής κάθομαι και χαζεύω μπροστά στην αχανή τσιμεντούπολη και
σκέφτομαι τα κουρέλια!
Άραγε να είναι όλοι σπίτια τους η κάπου μαζεμένοι να πίνουν ποτάκι χαλαρό παρέα με καλή μουσική?
Δεν είμαι μαζί σας να τσουγράω το γυαλί, αλλα σίγουρα το μυαλό μου είναι εκεί και σας προσέχω απο ψηλά!
Όπου και να είστε, ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ!!!
και γεννηθήτω φως . . .
Κοίτα τι σούναι καμμιά φορά κένα παραμυθάκι που μας μάθανε το στοιχειώσαμε μύθους και κατάρες το τυλίξαμε μυστικά ψιθύρους, αράχνες υφάντρες κείπαμε στο φεγγάρι το στολίσει χλωμάδες και δροσούλες. Νάσου που ρίζωσε και πέταξε μπουμπούκια μυρωδάτα μέσαπο μυαλά μυστήρια, καρκιούλες σκοτεινές και βάλθηκα να το βαφτίξω. σύμβολα το ζώσω, νογήματα μεάλα, μπας και σας πείσω οτι ο Κόσμος από σας κρατιέται κιοτι σεις τον σπρώχνετε και πάει. φωτιά ποκείνη που δεσβήνει σας φωτίσω τις λεξούλες ποκείνες τις πρώτες που γραφτήκαν να διαβάστε λίγο πριν τυφλωθούν τα ματάκια σας. φωνούλα να κράξετε τόνομά σας νακουστεί πριν ξεχάσετε πως σας λένε. σας γυμνάσω τα μπρατσάκια τους Ουρανούς βαστήξετε να νιώστε μεγάλοι και σπουδαίοι λίγο πριν πέσουν να σας πλακώσουν.
ἡ Κηρ (τῆς Κηρός) = η θεά του θανάτου ή της μοίρας, όθεν το πεπρωμένον, ο θάνατος, ο όλεθρος. Κηριτρεφείς άνθρωποι = οι τρεφόμενοι μετά της Κηρός.
Κηραίνω = καταστρέφω, κεραϊζω
κηρεσσιφόρητος = ο φερόμενος υπό των Κηρών (= των Μοιρών)
το Κῆρ (του κῆρος, συνηριμένο εκ του κέαρ) = η καρδιά
κήροθι = από καρδιάς, με όλη μου την καρδιά
ο κηρός = ο κηρός των μελισσών, κήρινθος = τροφή των μελισσών
το κήρωμα = παν κατασκευασμένον εκ κηρού
κηρύσσω (παθ. μέλλοντας: κηρυχθήσομαι) = αγγέλω, εξυμνώ, εγκωμιάζω, δημόσια
κῆρυξ (του κήρυκος) = καθόλου δημόσιος αγγελιαφόρος. Κύριον έργον των κηρύκων ήτο να συγκαλούν την Συνέλευσιν. Ούτοι εκράτουν το λεγόμενον Σκήπτρον. Εθεωρούντο πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα ως διατελούντες υπό την προστασίαν του Διός.
καρκαίρω = αντηχώ
σκήπτρον (δωρ. σκάπτον) = ράβδος, βακτηρία. Σκήπτρον επίσης ελάμβανον από των χειρών του κήρυκος οι εγειρόμενοι δια να ομιλήσουν (κατά τις συνελεύσεις). Σκηπτούχος, σκηπτοβάμων, σκηπτροφόρος, ομηρ.: σκηπάνιον
Φτού σου μωρέ μαθάκια μου // πλέξε ψυχούλα υφάντραμου
μαθάκιανθρωποφάγα // τοστραφτερόν ιστόνα
Μαθάκια πλήρη ονείρατα // νάρθου ποδώ οι λαχτάρες μου
ανοίξτε νακοιτάτε // ντυμένες αραχνούλες
ἡ Κηρ (τῆς Κηρός) = η θεά του θανάτου ή της μοίρας, όθεν το πεπρωμένον, ο θάνατος, ο όλεθρος. Κηριτρεφείς άνθρωποι = οι τρεφόμενοι μετά της Κηρός.
Κηραίνω = καταστρέφω, κεραϊζω
κηρεσσιφόρητος = ο φερόμενος υπό των Κηρών (= των Μοιρών)
το Κῆρ (του κῆρος, συνηριμένο εκ του κέαρ) = η καρδιά
κήροθι = από καρδιάς, με όλη μου την καρδιά
ο κηρός = ο κηρός των μελισσών, κήρινθος = τροφή των μελισσών
το κήρωμα = παν κατασκευασμένον εκ κηρού
κηρύσσω (παθ. μέλλοντας: κηρυχθήσομαι) = αγγέλω, εξυμνώ, εγκωμιάζω, δημόσια
κῆρυξ (του κήρυκος) = καθόλου δημόσιος αγγελιαφόρος. Κύριον έργον των κηρύκων ήτο να συγκαλούν την Συνέλευσιν. Ούτοι εκράτουν το λεγόμενον Σκήπτρον. Εθεωρούντο πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα ως διατελούντες υπό την προστασίαν του Διός.
καρκαίρω = αντηχώ
σκήπτρον (δωρ. σκάπτον) = ράβδος, βακτηρία. Σκήπτρον επίσης ελάμβανον από των χειρών του κήρυκος οι εγειρόμενοι δια να ομιλήσουν (κατά τις συνελεύσεις). Σκηπτούχος, σκηπτοβάμων, σκηπτροφόρος, ομηρ.: σκηπάνιον
Φτού σου μωρέ μαθάκια μου // πλέξε ψυχούλα υφάντραμου
μαθάκιανθρωποφάγα // τοστραφτερόν ιστόνα
Μαθάκια πλήρη ονείρατα // νάρθου ποδώ οι λαχτάρες μου
ανοίξτε νακοιτάτε // ντυμένες αραχνούλες
Αρχείο
-
►
2010
(14)
- ► Οκτωβρίου 2010 (3)
- ► Νοεμβρίου 2010 (3)
- ► Δεκεμβρίου 2010 (8)
-
▼
2011
(28)
- ► Ιανουαρίου 2011 (6)
- ► Φεβρουαρίου 2011 (8)
- ► Απριλίου 2011 (1)
- ► Μαΐου 2011 (3)
- ► Σεπτεμβρίου 2011 (2)
- ► Οκτωβρίου 2011 (1)
- ► Νοεμβρίου 2011 (2)
- ► Δεκεμβρίου 2011 (2)
-
►
2012
(3)
- ► Φεβρουαρίου 2012 (1)
- ► Μαρτίου 2012 (2)
Θάκη
ΑπάντησηΔιαγραφήαπαντώντας στην αποριούλα σου, ναι είμαστε όλοι στο κανακόσπιτο και παίζουμε πόκερ, οπότε ξέχνα τα υπόλοιπα που τόσο γλαφυρά μόλις έγραψες.
Επίσης να σε ενημερώσω ότι μόλις κέρδισες με την αξία σου την παραμονή σου εδωμέσα και δέξου τη συγγνώμη μου για την αμφισβήτηση της ικανότητάς σου
Α, και για να γράφω τώρα μάντεψε.... βγήκα πρώτος. Καλή συνέχεια
σε φιλώ
σάκης
ωραίος Θακη!!! από τα βορειοανατολικά της χώρας σας καλύπτω...στην υγειά μας!!!κι εμένα ο νους μου βρίσκεται κοντά σας, σε στιγμές αυθεντικές με μπύρες πολλές και σας θωρεί. Αχ! να πάθαινα μια αστρική προβολή...χεχε!κααααλή αντάμωση μαγκες! χάκης
ΑπάντησηΔιαγραφή