Για μια στιγμή είδαμε το μπάσιμο του χινοπώρου να ξετυλίγεται από κορφοκεφαλάκια ζαλισμένα προς βραχιολάκια σαστραγάλους ατσούμπαλους, περνώντας πάναπο γυμνές μαυρισμένες κοιλίτσες και λακκάκια που δε λεν να στεγνώσουν, και το χαιρετήξαμε με σπαστά αγγλικά προς πούλμαν σκανδιναβικά πλήρη μέθωπα ξανθιά και βλεμματάκιανήσυχα.
Σύραμεπειτα και κινήσαμε κουφάρια, χορμιά καμμένα σαν από ύπνο γερμένα, μπύρες κιομίχλες ποτιζμένοι, φριχτών μυστηρίων μεταλαβώντες και κρυώσανε τα σβέρκα μας στο βραδυνόν αέρα, τυφλώσανε τα μάτια μας πλυμμηρισμένα κάβλες και δε μπορούν να δούν σωστά.
Να δούν πως κιαν μου μιλάς, κιαν σακούω, οι πατεράδες μας για πρώτη φορά πιάσαν πέτρα κιατσάλι και τη φωτιά για να χτίσουν όπλα δαμάσανε. Πάνω απτις κούνιες μας, τις γδικιές τους κοιλιές γιομήσανε κιύστερα αγκαλιάσαν μας. Τι πριν λαλήσουμε και πριν λογάκια φτύσουμε, πρωθίς φονιάδες βαφτιστήκαμε. Κιότι δε μπορεί η γλώσσα και ο Νούς να πούντο, μπορεί η μάχαιρα και η καμπάνα η γαιμάτη η αργή.
Μπορεί ο θεούλης όλα καλά να τάφτιασε και να τα όρισε σε μέρες εφτά, αλλά την όγδοη μέρα έπιασε δουλειά ο διάολος, κιακόμα νακατώνει! Κιαν πιάνουν λοιπόν τα χεράκια μας, κιαν ξέρουμε πολλά να φτιάχνουμε και Πόλεις να σηκώνουμε, καλύτερα και με μεράκι πιότερο ξέρουμε να γκρεμίζουμε και να χαλούμε. Τους θεούς μας τους φτιάξαμε να σκοτώνουν και να φτύνουν φωτιές και δε μας μένει παρά να τους σκοτώσουμε μια και καλή εμπαίζοντες σαρκαστικά δημιουργούς και δημιουργήματα, ανύμπορα έτσι κ αλλιώς να θεωρηθούν από μυαλά παρθένα και λοβωτόμου αμόλυντα.
Βέβαια, συ Μικρούλα είσαι και δε χωράνε 'γιατί' στο σπίτι μας. Είσαι Μικρούλα κιέχεις νυχάκια δάκρυα χρυσά φεγγάρια. Είσαι Μικρούλα και οι λέξεις δε φτάνουν να πούνε πολλά για την πάρτη σου και ο Κόσμος μεγάλος και φοβερός είναι μπροστά σου, κι έτσι δεν έχω να κάνω παρα να σαγαπώ πολύ.
Πώς λύνουνται τα σχέλια των αθρώπω μαθάκια; Και τα δικά σου πως λύνουνται; Πώς κλίνεσαι μαθάκια όταν πλαντάζεις καιγεσαι;
Περιμένω δάκρυα ποτάμια να πνίξουν τον Πύθωνα, κιέπειτα χτίσω σοι Μαντείον.. Μούσκεμα.
Παχιά ποτάμια μπούτια ώμορφα σε πνίξουν και σε ξεβράσουν.. Αφροδίτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου