καθ' ἐκάστην ἡμέραν αὐτοαναλίσκεται ὁ βίος καὶ μέρος αὐτοῦ καταλείπεται ἔλαττον

Υπάρχει μια ιστορία για έναν παλιό βασιλιά του Βυζαντίου, τον Νικηφόρο Φωκά।Από σόι ευγενών ο Νικηφόρος έγινε στρατιώτης και έφτασε να γίνει μέχρι και στρατηγός με νίκες πολλές και κατορθώματα στα πεδία των μαχών που λίγο μας ενδιαφέρουν। Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Νικηφόρος ήταν πολύ ασκητικός και αφού έμεινε χήρος πολύ νέος ορκίστηκε αγαμία για το υπόλοιπο του βίου του και οι ιστορικοί της εποχής παραδίδουν ότι είχε έντονο πόθο να μονάσει। Έλα όμως που δεν τα είχε υπολογίσει καλά। Πεθαίνει ο προηγούμενος αυτοκράτορας, ο Νικηφόρος επιστρέφει στην Πόλη για τα διαδικαστικά, βλέπει την αυτοκράτειρα Θεοφανώ και παθαίνει το κοκομπλόκο το ίδιο, μιας που η Θεοφανώ ήταν μια καύλα όρθια και της προτείνει να την παντρευτεί। Άλλο που δεν ήθελε αυτή αφού ο Νικηφόρος ήταν ο καλλίτερος για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της। Την παντρεύεται λοιπόν ο έρμος και γίνεται αυτοκράτορας। Αυτό που δεν έχουμε αναφέραι ως τώρα είναι ότι ο Νικηφόρος είχε πνευματικό τον θρυλικό άγιο Αθανασίο τον Αθωνίτη και μάλιστα του είχε δώσει ένα μεγάλο μέρος των λαφύρων της ανακατάληψης της Κρήτης για να πάει στον Άθω και να φτιάξει ένα μοναστήρι, τη μονή της Μεγίστης Λαύρας, όπου θα πήγαινε και ίδιος να μονάσει μετά το πέρας της εκστρατείας। Έχουμε ήδη πει όμως τι έγινε μετά την εκστρατεία। Ο Νικηφόρος έγινε βασιλιάς αλλά συνέχισε να ζει σαν ασκητής, κοιμώμενος στο πάτωμα, ντυμένος με τρίχινο ράσο και ενδίδοντας βέβαια κάθε τόσο στα θέλγητρα της Θεοφανώς φορτωμένος τύψεις γιατί θυμόταν τους όρκους που είχε δώσει। Συνέχισε να θέλει να μονάσει αλλά κάθε φορά που το αποφάσιζε έδινε και μια νέα αναβολή γιατί είχε δουλειές να κάνει και δε μπορούσε να αφήσει τη διοίκηση της αυτοκρατορίας στον κάθε βλάκα και είχε έργο να παραδώσει και μάχες να δώσει και αφού τα τελείωνε όλα αυτά θα πήγαινε στο μοναστήρι που έχτιζε ο Αθανάσιος। Και τελικά συνέβη το μοιραίο। Ο στρατηγός που δεν νικήθηκε από κανένα στρατό νικήθηκε από ένα μουνί। Η Θεοφανώ τα έφτιαξε με τον ανηψιό του , που ήταν και ωραίο παιδί ενώ ο ίδιος ήταν ασκημάνθρωπος, τον δολοφόνησαν άνανδρα και πούστικα και ο ανηψιός έγινε αυτοκράτορας। Άρα λοιπόν βρες τι είναι αυτό που θες και κάνε το πριν να είναι αργά। Είναι μερικές φορές που δεν ξέρεις και δε μπορείς να αποφασίσεις γιατί η ζωή κυλάει γρήγορα και έχεις υποθέσεις να διεκπεραιώσεις και μετά θα βγάλεις το πρώτο εισιτήριο για τον τόπο που σε αναπαύει, έχεις υποσχέσεις να τηρήσεις σε ανθρώπους που σου φέρθηκαν καλά και μετά θα στραφείς σε αυτούς που γλυκαίνουν την καρδιά σου, έχεις πτυχία να πάρεις και μετά θα γράψεις τραγούδια, έχεις δόξα πολύ να δρέψεις και μετά θα ανέβεις στις βουνοκορφές। Και στο τέλος φτάνει η στιγμή που διαπιστώνεις ότι τέλειωσαν τα ψέματα και δεν πήγες ποτέ στον τόπο που σε ανέπαυε, δε βρέθηκες με τους ανθρώπους που λαχταρούσες, δεν έγραψες τα τραγούδια, δεν ανέβηκες στις βουνοκορφές και δε μπορείς πλέον να κάνεις κάτι। Μάθε να ξεχωρίζεις την καλή δουλειά από τη μεγάλη δημιούργια