και γεννηθήτω φως . . .

Κοίτα τι σούναι καμμιά φορά κένα παραμυθάκι που μας μάθανε το στοιχειώσαμε μύθους και κατάρες το τυλίξαμε μυστικά ψιθύρους, αράχνες υφάντρες κείπαμε στο φεγγάρι το στολίσει χλωμάδες και δροσούλες. Νάσου που ρίζωσε και πέταξε μπουμπούκια μυρωδάτα μέσαπο μυαλά μυστήρια, καρκιούλες σκοτεινές και βάλθηκα να το βαφτίξω. σύμβολα το ζώσω, νογήματα μεάλα, μπας και σας πείσω οτι ο Κόσμος από σας κρατιέται κιοτι σεις τον σπρώχνετε και πάει. φωτιά ποκείνη που δεσβήνει σας φωτίσω τις λεξούλες ποκείνες τις πρώτες που γραφτήκαν να διαβάστε λίγο πριν τυφλωθούν τα ματάκια σας. φωνούλα να κράξετε τόνομά σας νακουστεί πριν ξεχάσετε πως σας λένε. σας γυμνάσω τα μπρατσάκια τους Ουρανούς βαστήξετε να νιώστε μεγάλοι και σπουδαίοι λίγο πριν πέσουν να σας πλακώσουν.

ἡ Κηρ (τῆς Κηρός) = η θεά του θανάτου ή της μοίρας, όθεν το πεπρωμένον, ο θάνατος, ο όλεθρος. Κηριτρεφείς άνθρωποι = οι τρεφόμενοι μετά της Κηρός.
Κηραίνω = καταστρέφω, κεραϊζω
κηρεσσιφόρητος = ο φερόμενος υπό των Κηρών (= των Μοιρών)
το Κῆρ (του κῆρος, συνηριμένο εκ του κέαρ) = η καρδιά
κήροθι = από καρδιάς, με όλη μου την καρδιά
ο κηρός = ο κηρός των μελισσών, κήρινθος = τροφή των μελισσών
το κήρωμα = παν κατασκευασμένον εκ κηρού

κηρύσσω (παθ. μέλλοντας: κηρυχθήσομαι) = αγγέλω, εξυμνώ, εγκωμιάζω, δημόσια
κῆρυξ (του κήρυκος) = καθόλου δημόσιος αγγελιαφόρος. Κύριον έργον των κηρύκων ήτο να συγκαλούν την Συνέλευσιν. Ούτοι εκράτουν το λεγόμενον Σκήπτρον. Εθεωρούντο πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα ως διατελούντες υπό την προστασίαν του Διός.
καρκαίρω = αντηχώ
σκήπτρον (δωρ. σκάπτον) = ράβδος, βακτηρία. Σκήπτρον επίσης ελάμβανον από των χειρών του κήρυκος οι εγειρόμενοι δια να ομιλήσουν (κατά τις συνελεύσεις). Σκηπτούχος, σκηπτοβάμων, σκηπτροφόρος, ομηρ.: σκηπάνιον

Φτού σου μωρέ μαθάκια μου // πλέξε ψυχούλα υφάντραμου
μαθάκιανθρωποφάγα // τοστραφτερόν ιστόνα
Μαθάκια πλήρη ονείρατα // νάρθου ποδώ οι λαχτάρες μου
ανοίξτε νακοιτάτε // ντυμένες αραχνούλες

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Κάποιος είπε..

Κάποιος είπε πως η αγάπη σε ένα αστέρι κατοικεί..
Κάποιος είπε πως ο έρωτας για μιά στιγμή κρατά..
Ο άφρων είπε πως δεν υπάρχει θεός..
Ο Λεωνίδας Μολών Λαβέ..
Κι ο Μπερδί(κατα κόσμον λάκης) μου είπε ότι γράφω εδω μέσα ΜΟΝΟ για το στρατό!

Τι να γράψω φίλοι μου τη στιγμή που όλα μου τα ερεθίσματα απαρτίζονται απο τριχωτά δίποδα τα οπόια φέρουν αμφίεση χακί χρώματος και ζαλίζουν τον έρωτά μου, πρήζουν τα απόκρυφα μου και γεμίζουν ανούσια η επούσια την καθημερινότητά μου??

Και θέλω εδώ να προσθέσω κάτι το οποίο συζήταγα με το φίλο μας το σάκη μια μέρα που μου έλεγε ότι δεν μπορεί να διαβάσει μέσα στο στρατόπεδο και του είπα γιατί δεν γράφει καθόλου εδώ μέσα! Και είπε ο σάκης ''Ρε φίλε για να διαβάσω πρέπει να είμαι στο αναγνωστήριο, να αράζουμε σκαλάκια και να τον παίζουμε, να χαζεύουμε τις φοιτητριούλες και να πίνουμε τα ποτάκια μας το βράδυ''. Και έχει απόλυτο δήκιο φίλοι μου! Έτσι είναι! Πως να το κάνουμε!!

Τα καθημερινά μας ερεθίσματα είναι και αυτά τα οποία μας κάνουν να γράφουμε τις φιλοσοφίες μας εδω μέσα και γεμίζουν τις ατελείωτες συζητήσεις μας μαζί με την κατανάλωση αλκοόλ!

Συνεπώς θα συνεχίσω να γράφω για την καθημερινότητά μου! Αν με συγκινήσει πολύ κάτι άλλο, θα το δείτε αναρτημένο στη σελίδα ετούτη!

Στρ(ΠΒ) θάκης
Created by θάκης στις 11:40 μ.μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)