και γεννηθήτω φως . . .

Κοίτα τι σούναι καμμιά φορά κένα παραμυθάκι που μας μάθανε το στοιχειώσαμε μύθους και κατάρες το τυλίξαμε μυστικά ψιθύρους, αράχνες υφάντρες κείπαμε στο φεγγάρι το στολίσει χλωμάδες και δροσούλες. Νάσου που ρίζωσε και πέταξε μπουμπούκια μυρωδάτα μέσαπο μυαλά μυστήρια, καρκιούλες σκοτεινές και βάλθηκα να το βαφτίξω. σύμβολα το ζώσω, νογήματα μεάλα, μπας και σας πείσω οτι ο Κόσμος από σας κρατιέται κιοτι σεις τον σπρώχνετε και πάει. φωτιά ποκείνη που δεσβήνει σας φωτίσω τις λεξούλες ποκείνες τις πρώτες που γραφτήκαν να διαβάστε λίγο πριν τυφλωθούν τα ματάκια σας. φωνούλα να κράξετε τόνομά σας νακουστεί πριν ξεχάσετε πως σας λένε. σας γυμνάσω τα μπρατσάκια τους Ουρανούς βαστήξετε να νιώστε μεγάλοι και σπουδαίοι λίγο πριν πέσουν να σας πλακώσουν.

ἡ Κηρ (τῆς Κηρός) = η θεά του θανάτου ή της μοίρας, όθεν το πεπρωμένον, ο θάνατος, ο όλεθρος. Κηριτρεφείς άνθρωποι = οι τρεφόμενοι μετά της Κηρός.
Κηραίνω = καταστρέφω, κεραϊζω
κηρεσσιφόρητος = ο φερόμενος υπό των Κηρών (= των Μοιρών)
το Κῆρ (του κῆρος, συνηριμένο εκ του κέαρ) = η καρδιά
κήροθι = από καρδιάς, με όλη μου την καρδιά
ο κηρός = ο κηρός των μελισσών, κήρινθος = τροφή των μελισσών
το κήρωμα = παν κατασκευασμένον εκ κηρού

κηρύσσω (παθ. μέλλοντας: κηρυχθήσομαι) = αγγέλω, εξυμνώ, εγκωμιάζω, δημόσια
κῆρυξ (του κήρυκος) = καθόλου δημόσιος αγγελιαφόρος. Κύριον έργον των κηρύκων ήτο να συγκαλούν την Συνέλευσιν. Ούτοι εκράτουν το λεγόμενον Σκήπτρον. Εθεωρούντο πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα ως διατελούντες υπό την προστασίαν του Διός.
καρκαίρω = αντηχώ
σκήπτρον (δωρ. σκάπτον) = ράβδος, βακτηρία. Σκήπτρον επίσης ελάμβανον από των χειρών του κήρυκος οι εγειρόμενοι δια να ομιλήσουν (κατά τις συνελεύσεις). Σκηπτούχος, σκηπτοβάμων, σκηπτροφόρος, ομηρ.: σκηπάνιον

Φτού σου μωρέ μαθάκια μου // πλέξε ψυχούλα υφάντραμου
μαθάκιανθρωποφάγα // τοστραφτερόν ιστόνα
Μαθάκια πλήρη ονείρατα // νάρθου ποδώ οι λαχτάρες μου
ανοίξτε νακοιτάτε // ντυμένες αραχνούλες

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

σήμερον των υδάτων αγιάζεται η φύσις

ωραία κάθονται τα χριστούγεννα στα μπαλκόνια και κοιτάζουν μέσα, το παλιό μπαούλο με τα προικιά της γιαγιάς και τις ζωγραφιές της ξαδερφούλας στο ψυγείο και μεις κάναμε κεφαλάκι ξημερώματα.

σαν το χιόνι πέφτει η φρίκη στο γιακά σου και κάθεται δες.
φριχτός κεφάλας, φριχτός περδής, φριχτός γιωργάκης, φριχτός δημής, φριχτός τεούλης.

Μα γω τα διάβασα όλα όσα είχα. Τώρα που δεν καίγομαι να γράψω έργα σπουδαία και που ο oldfield μέπεισε ότι we're never going to get to france μπορώ να κάθομαι εδώ δίπλα σου να γράφω για νεράκια μιας και η γη σαν θεά Γαία είναι η μεγάλη γονιμοποιός δύναμη, που γεννά τα πάντα με τον εναγκαλισμό του βρέχοντος Ουρανού.

σε θυμάμαι σε στήλες ηράκλειες κρεμασμένη, απτη μία να ορίζεις που τελειώνει ο Κόσμος, και απτην άλλη να σκάβεις κολυμβήθρες να μας πλένεις τα ποδαράκια με δάκρυα παχιά και μυξούλες τρικυμίες. Στάσου νανέβω στο χειλάκι σου το πάνω, να φωνάξω τους φίλους μου να κατέβουμε στα μπούτια σου τάσπρα εν χορώ θηβαίες κόρες να χτυπάμε τα κεφάλια μας, να σκίζουμε τα ρούχα μας να κλαίμε τον αδερφό σου και να παρακαλάμε όπως ταφεί και τιμηθεί. Άσε με να σε πάρω μαζί μας στο Σούνιο στη Σερένα μέσα να μας καμαρώσεις πομπή διονυσιακή και μετά πέφτουμε μπλουμπ στο πέλαγο και το βαφτίζουμε ό,τι (αναφορικό λέμε) σου καβλώσει.

άχου μας χαζεύω σε Καρχηδόνες, Κυρήνες, Βυρητούς και πλατύ το χαμόγελό μου ξεχύνεται και σκίζει τα μάγουλά μου ρυτίδες σαν μας ξεβράζει έναν-έναν

καλός πια κεφάλας, καλός περδής, καλός γιωργάκης, καλός τεούλης, φριχ.. α μωρέ, καλός είναι.. καλός δημής.

---------------------------------------------------------------------
ΒΤW. Όντως ανεβάζουμε τραγωδία. Πρόβες γίνονται κατόπιν συνεννόησης στο θεατράκι όπισθεν του Αγίου Νικολάου, τέρμα Ασκληπιού στα εξάρχεια. Οι οντισιόν έχουν αρχίσει, αιτήσεις και περαιτέρω πληροφορίες στους συντάκτες. Η τραγωδία που ανεβαίνει είναι η Αντιγόνη του Σοφοκλή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου