και γεννηθήτω φως . . .

Κοίτα τι σούναι καμμιά φορά κένα παραμυθάκι που μας μάθανε το στοιχειώσαμε μύθους και κατάρες το τυλίξαμε μυστικά ψιθύρους, αράχνες υφάντρες κείπαμε στο φεγγάρι το στολίσει χλωμάδες και δροσούλες. Νάσου που ρίζωσε και πέταξε μπουμπούκια μυρωδάτα μέσαπο μυαλά μυστήρια, καρκιούλες σκοτεινές και βάλθηκα να το βαφτίξω. σύμβολα το ζώσω, νογήματα μεάλα, μπας και σας πείσω οτι ο Κόσμος από σας κρατιέται κιοτι σεις τον σπρώχνετε και πάει. φωτιά ποκείνη που δεσβήνει σας φωτίσω τις λεξούλες ποκείνες τις πρώτες που γραφτήκαν να διαβάστε λίγο πριν τυφλωθούν τα ματάκια σας. φωνούλα να κράξετε τόνομά σας νακουστεί πριν ξεχάσετε πως σας λένε. σας γυμνάσω τα μπρατσάκια τους Ουρανούς βαστήξετε να νιώστε μεγάλοι και σπουδαίοι λίγο πριν πέσουν να σας πλακώσουν.

ἡ Κηρ (τῆς Κηρός) = η θεά του θανάτου ή της μοίρας, όθεν το πεπρωμένον, ο θάνατος, ο όλεθρος. Κηριτρεφείς άνθρωποι = οι τρεφόμενοι μετά της Κηρός.
Κηραίνω = καταστρέφω, κεραϊζω
κηρεσσιφόρητος = ο φερόμενος υπό των Κηρών (= των Μοιρών)
το Κῆρ (του κῆρος, συνηριμένο εκ του κέαρ) = η καρδιά
κήροθι = από καρδιάς, με όλη μου την καρδιά
ο κηρός = ο κηρός των μελισσών, κήρινθος = τροφή των μελισσών
το κήρωμα = παν κατασκευασμένον εκ κηρού

κηρύσσω (παθ. μέλλοντας: κηρυχθήσομαι) = αγγέλω, εξυμνώ, εγκωμιάζω, δημόσια
κῆρυξ (του κήρυκος) = καθόλου δημόσιος αγγελιαφόρος. Κύριον έργον των κηρύκων ήτο να συγκαλούν την Συνέλευσιν. Ούτοι εκράτουν το λεγόμενον Σκήπτρον. Εθεωρούντο πρόσωπα ιερά και απαραβίαστα ως διατελούντες υπό την προστασίαν του Διός.
καρκαίρω = αντηχώ
σκήπτρον (δωρ. σκάπτον) = ράβδος, βακτηρία. Σκήπτρον επίσης ελάμβανον από των χειρών του κήρυκος οι εγειρόμενοι δια να ομιλήσουν (κατά τις συνελεύσεις). Σκηπτούχος, σκηπτοβάμων, σκηπτροφόρος, ομηρ.: σκηπάνιον

Φτού σου μωρέ μαθάκια μου // πλέξε ψυχούλα υφάντραμου
μαθάκιανθρωποφάγα // τοστραφτερόν ιστόνα
Μαθάκια πλήρη ονείρατα // νάρθου ποδώ οι λαχτάρες μου
ανοίξτε νακοιτάτε // ντυμένες αραχνούλες

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Διπλωματούχος εμψυχωτής

Ξυπνάς το πρωί και έχεις ήδη καταλάβει τα πάντα। Έχεις καταλάβει ότι έκανες λάθος και ότι είσαι ο μεγαλύτερος μαλάκας στον κόσμο, είσαι ένας πεθαμένος προοδευτικός, ένας νεκραναστημένος συντηρητικός। Σου αρκεί μια φράση για να αρχίσεις να μιλάς, σου αρκεί μια εξυπνάδα για να το παίξεις ρήτορας। Οι αθώοι μπουνταλάδες σε κοιτάνε με το βλέμμα της συγκατάβασης και εσύ θες να τους περιφρονήσεις, να κατουρήσεις στις ψυχές τους και να χέσεις στους τάφους τους αλλά δε μπορείς। Δε μπορείς γιατί σε νοιάζει τι θα πει ο κόσμος। Θες να είσαι καλός και να σε παινεύουν και ξέρεις ότι είναι μάταιο και δεν πρόκειται ποτέ να γίνει। ''Είσαι καταδικασμένος'' είπε ο σοφός αγοραφοβικός δάσκαλος, ''είσαι καταδικασμένος να έχεις εραστές ή εχθρούς, δεν υπάρχει ενδιάμεση κατάσταση για σένα''। Και νιώθεις πολύ μόνος επειδή είσαι τελείως μόνος και είναι κρίμα που παντού περισσεύεις। Και θες να πιάσεις τους φίλους όλους και να τους βάλεις σε μια τεράστια αγκαλιά αλλά χτυπάει το τηλέφωνο και ξεχνιέσαι και πρέπει να το παίξεις κοινωνικός και ευγενικός , πράγμα που είσαι άλλωστε। Είσαι βαθύτατα ευγενικός και ας λες μαλάκα και άντε γαμήσου απλά οι άλλοι δεν σε καταλαβαίνουν। Κανείς δε σε καταλαβαίνει, μερικοί μόνο σε αγαπάνε, με εκείνο το μοναδικό τρόπο που η αγάπη χαρίζεται। Είναι γνωστό ότι η αγάπη χαρίζεται, σπαταλιέται σε ανθρώπους που δεν την αξίζουν, μοιράζεται απλόχερα σε ανθρώπους σεξουαλικά πεινασμένους που δεν καταλαβαίνουν।
Μιλάς πολύ ωραία και το ξέρεις, ο προφορικός λόγος είναι το φόρτε σου, σου αρέσει να λες। Αλλά δεν έπρεπε νε της μιλήσεις γιατί μόλις πεις την πρώτη λέξη όλα αλλάζουν, λες πράγματα που έχουν ειπωθεί εκατό χιλιάδες φορές και σε απομακρύνουν αμέσως από αυτό που αισθάνεσαι, περιγράφεις αυτό που αισθάνεσαι κι αμέσως αρχίζεις να αισθάνεσαι το αντίθετο, κυνηγάς τις λέξεις που θα σου εξασφαλίσουντην ευτυχία και θα σε υποχρεώσουν να ζήσεις ευτυχισμένος διαλέγοντας με προσοχή τις παρέες σου। Τελικά δεν έπρεπε να της μιλήσεις ποτέ μικρέ ψεύτη, έπρεπε μάλλον να γυρίσεις μια ταινία σαν ρομαντικός γνησίως κομπλεξικός, σαν τον Αλμοδόβαρ και τον Γούντι Άλεν। Η κάβλα όμως ξεχύλιζε ορμητικά από τα μηνίγγια σου, μην αφήνοντας επιλογές।
Ζεις τη δική σου ιστορία μαστοράκο και νομίζεις ότι ''κάτι συμβαίνει'' ξεχωριστό και ιδιαίτερο, δε μπορείς να καταλάβεις ότι είσαι μέσα στο σωρό κι ας διαβάζεις φιλοσοφία και ας μιλάς ωραία। Η πραγματική ζωή κυλάει ανελέητα και ξεγυμνώνεται εκεί που δεν το περιμένεις και σε αφήνει σύξυλο। Σε τρομάζει σχεδόν η ορμή της άνοιξης και οι χυμοί της εφηβείας, οι ασυγκράτητες δυνάμεις της φύσης που άλλο να μιλάς γι΄ αυτές και άλλο να τις βλέπεις μπροστά σου ολόρθες ωσάν φαλλούς έτοιμους να διαπεράσουν το κρανίο σου από το ένα αυτί στο άλλο και να σου ψιθυρίσουν βροντόφωνα ότι εσύ δεν είσαι γιαυτά, ότι όσοι μιλάνε πολύ ζουν λίγο। Τώρα πλέον δεν τρομάζεις σχεδόν, τρομάζεις στα σίγουρα και νιώθεις λειψός....Συγγνώμη, διάλειμμα για φαϊ , φάγαμε ήπιαμε συνεχίζουμε
Ήθελες να μιλήσεις για λουλούδια που ανθίζουν μέσα σε καρδιές; Ήξερες όμως ότι λουλούδι που ποτίζεται φαίνεται। Ήθελες να μιλήσεις για αγκαλιές που περικλείνουν τους φίλους; Καλύτερα άστο γιατί αυτοί θα σε διαβάσουν। Ήθελες να δώσεις την καρδιά σου ολόκληρη να τη βαστάνε δυο χεράκια; Καλύτερα σκάσε।
Νιώθεις μόνος γιατί είσαι μόνος। Η μοναξιά είναι καλός σύντροφος ή όχι;Είναι σίγουρα άσκηση είπε ένας από τους ανθρώπους που σε οδήγησαν στην ενηλικίωση। Είναι άσκηση η μοναξιά όπως και η σπουδή όπως και η ξενιτιά। Φαντάσου δηλαδή τι πούτσα είναι να σπουδάζεις μόνος στην ξενιτιά। Και η άσκηση σε τι ωφελεί;Ε, με την άσκηση μαθαίνεις। Μα δε θέλω να μάθω, η άγνοια είναι ευτυχία। Ψέματα λες, δε σε ενδιαφέρει και τόσο η ευτυχία। Ή μάλλον σε ενδιαφέρει σε θεωρητικό επίπεδο, στην πράξη γουστάρεις απεγνωσμένα επιτυχία। Ξέρεις.... δόξα, φήμη, γυναίκες, λεφτά।
Ξημερώνει η επόμενη μέρα και ο ήλιος λάμπει και βλέπεις ανθρώπινα πρόσωπα και ηρεμείς και η ανάσα σου δε ζορίζεται πια να βγει όπως χθες το βράδυ। Όποιος δεν είναι κακός είναι σίγουρα καλός και έχεις πλέον μια ελάχιστη αισιοδοξία γιατί ο άνθρωπος πέρα από ψυχή είναι και μια ευαίσθητη νευροχημική ισορροπία και εσύ σήμερα το πρωί έχεις πιει καφέ και ο ήλιος λάμπει।

1 σχόλιο:

  1. νιώθεις κεφάλας γιατί είσαι Ο κεφάλας....!συγγνώμη, διάλειμμα για φροφίτσα και επανέρχομαι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή